Met een glans in haar ogen, een vuur dat nog duurt. Blijdschap omhult haar als ze me ziet, Een kus op mijn handen, een gebaar dat me verblijdt.
Maar soms, heel even, dwaalt ze af naar ver, Waar de tijd vervaagt en de herinneringen smoorden. Verloren in een wereld van gisteren, Waar ik haar zachtjes terugbreng, een beetje bijzonder, een beetje als vriendin.
U, mevrouw B, straalt als een ster in de nacht, Een licht in de duisternis, een warme kracht. Hoewel ik uw dierbaren niet kan vervangen, Zal ik er zijn om uw eenzaamheid te verzachten.
Moge mijn bezoekjes een glimlach op uw gezicht toveren, Een moment van geluk, van vrede, van verwonderen. Want u bent een schat, een waardevol juweel, Mevrouw B, in uw aanwezigheid vind ik mijn geheel.
Laat ons samen dwalen door de tijd, In de verhalen die u met me deelt, zo blij. Want in uw ogen zie ik een wereld van pracht, Mevrouw B, u bent bijzonder, voor altijd!
