Vier jaar geleden ontmoette ik Tante Lies in het verzorgingshuis waar ik vrijwilligerswerk deed. Wat begon als een simpele vraag – of ik met haar wilde wandelen – groeide uit tot een bijzondere vriendschap die mijn leven heeft verrijkt. Tante Lies was een sterke vrouw, een dame op leeftijd, maar met een geest en wilskracht die haar jaren verre overstegen. Ze wist precies wat ze wilde en was nooit bang om haar stem te laten horen als ze ergens niet mee eens was.
Via mijn project “Adopteer een Oma” bezocht ik haar regelmatig. Onze tijd samen werd gevuld met lange wandelingen, gesprekken bij een kop thee en soms de gezelligheid van mijn eigen huis, waar ik een maaltijd voor haar bereidde. Ze genoot van deze momenten, van de warmte en aandacht die ze misschien te vaak moest missen in het verzorgingshuis. Ondanks onze verschillen in afkomst en geloof was er altijd respect, nieuwsgierigheid en openheid tussen ons. Juist die verschillen maakten onze band alleen maar sterker en mooier.
Hoewel Tante Lies niet de plek had die ze verdiende om haar laatste jaren door te brengen, hebben we geprobeerd haar zoveel mogelijk lichtpuntjes te geven. Haar kracht en levenslust waren inspirerend, en haar wijsheid zal me altijd bijblijven.
Het nieuws van haar overlijden raakt diep. Tante Lies, je was niet zomaar een vriendin; je was een voorbeeld, een licht in het leven van iedereen die je kende. We gaan je missen, maar jouw herinnering leeft voort in onze harten en de momenten die we samen deelden.
Rust zacht, lieve Tante Lies. We zullen je nooit vergeten. 💕
